Ben şair değilim
Sadece yazan kalemim.
Duyguları, düşünceleri, hayatın bize kattığı sürgün yolculuğun...
Küçücük sözlerle anlamı olmayı ifade edenim.
Ne hissettiysem, kimin üzüntüsüne ortak olduysam;
Kalabalıkların içindeki yalnızlığına şahit olduysam,
Boşlukta boğulduğunu anladıysam.
Kendimi onun yerine koyup acı duyduysam,
Belki de ondan çok daha fazla yıpranıp parçalandıysam,
İşte onları dile getirdim...
Ben şair değilim; annemin ilk kızı, güzel yüreğiyim...
İnsanları sevmeyi, onlara değer vermeyi,
"Ne ekersem onu biçerim" kelimesini,
Asil duruşu, minnetsiz tavrı, sert bakışı ondan öğrendim.
Kavgada susmayı, yeri geldiğinde konuşmayı,
Düşene gülmemeyi, bir gün başına gelebileceğini,
"Üç yutkun, bir konuş" sözlerini,
"Her lafa maydanoz olmamayı," kırılınca zorda olsa gülmeyi,
Öfkelenince sakin kalmayı, ortalığı kırıp dağıtmamayı,
Sağduyulu kişiliğe sahip olmayı,
"Keskin sirkenin küpüne zarar olduğunu,"
"Söz gümüş, sükût altın" değerini idrak ettiren annemdi benim.
Ben şair değilim...
Babamın gözbebeğiyim.
Bana kişiliğimi veren,
Onurlu, başı dik olarak yetiştiren;
Heybemdeki bir lokmayı başkalarıyla bölüştürmemi öğreten,
"Komşun aç iken sen uyuyamazsın" diye söyleyen.
Sıkıntılı, darda olana kucak aç;
"Kul bilmezse Allah bilir," sen doğruluğu seç
Sözleriyle terbiye veren.
Hiç kimse için kötü düşündürmeyen,
Taş ile vurmak isteyene sen canın yansa da ekmekle karşılık ver.
"Sakın hiddete kapılıp yanlışa düşme, nefsin kurbanı olma,"
Senden çok daha kötüleri olabilir hayatta,
"Özenme, kınama,"
İbret al, ders çıkart diye nasihat veren...
"Babamın kızıyım"......
Ben şair değilim.
Eskilere kulak veririm; toprağım, özüm kıymetlidir benim.
Yoğrulmuş benim hamurum, dürüst kişilikle.
Ta çocukken işlemiş atalarımızın sözleri kulaklarımıza küpe.
Yer etmiş söylenen sözler, ibret alalım diye.
Şimdilerde bunlar sermayem:
Kıssadan hisseler, alınan terbiyeler, örf, adetler.
Dedim ya, ben şair değilim...
Duyguyla yetiştirildim, sevgiyle büyütüldüm,
Yeri geldi amansız ağladım, yeri geldi zamansız güldüm.
Keskin kılıcın işlediği ilahi adalete karşı yetmedi gücüm,
Ama hep insan olabilme yolunda iz sürdüm.
"Kefenimin cebi yok, ne ekersem onu biçerim."
Varlığa da yokluğa da, sevene de sevmeyene de eyvallah derim,