Üzülme ruhumun yedi harfinin üzerine
Kaderi " Ansızın" edâsıyla yazılan camdan kanatları
Bu sıralar çok iyi anlaşıyorum kendimle
Çok iyi olduğum gibi meselâ



Valla yeni yetme gülüşümü koluma takıp sinemaya bile gittim
Ama sen tamda ağlarken buldun beni
Nedense
Kimsenin bilmediği o köşe başındaki bankta
Ağaçların arasına saklanmıştı oysaki kendini bilmez
Ahkâm kesen gözyaşlarım
Nedensizce



Âhhh annem bana da uzat oyalı mendillerinden
Babamın parmakları da dokunsun
Güle dönsün göz yaşlarım
Bahar dolsun gamzelerimdeki gülücüklere
Kalbimde biriktirdiğim duaların niyetine
Eskisi gibi beş vakit öpün sızılarımdan
Yoksa uzaklıklar çoğalıyor
Gülünüz_ken küle dönüşüyorum
Annemmm



Şimdi bir martının kalbiyle
Size haber salacağım
Tez zamanda teskerem bitiyor geleceğim diye



Uyanmaması için sizli gül’den gülüşlerimin
Kederi on dört şubat ayazının
En mahrem yerine asacağım



Sonra ağız dolusu sevincime göz değmesin diye
Hayaletimi bile başımdan kovacağım ...









nagi han