Ăhhh adam
Uyandığında
Ellerimi bırak kalsın
Bir orman kenarının ıssızlığında
Öylece



Gök yüzünde samanyolu tozları uçuşurken
Beyaz bir güvercinin kanatlarına dokunsun tek hecelik Aşk
Baykuşlar yollarıma pusu kurmuşken
Gözbebeklerimin korkusundan kocaman
Koskocaman öpmeyi sakın unutma



Akşam yüzümü delice sıvazlarken rüzgâr
Yağmur sarı saçlarımın hüznünü tararken
Yedi harfli kimliğimde
Bütün gece
Kalbime giydirdiğin lilâ sesli yorgunluksun sen



Nefesin
Kaç kez öldürür beni
Yokluğunda
Yoksul kalan yanımla
Kaç kez kumdan şehirler yıkılır
Tek
Teekkk
Parmak uçlarımla



Şimdi
Kıyısı uçuruma uzanan bir yerde adımlarım
Tutsa çırılçıplak avuç içlerimden gölgen
Bir ihtimal
Belki düşmem
Karın altında aşk da uyumaz
Kromozomlarımız da



Mor bir karanfil elimde
Boşluğa sensiz düşmem








nagi han