4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1365
Okunma
s ü r g ü n d ü m
içime çekmeden üflediğim
düşlerin kuytusundan
üşümesin diye
dudağımdaki çatlakların üzerini örten
bembeyaz gülüşüne
cereyanda kalacağını bile bile
rüzgârına katıldı ruhumun sisi
hasret sarısı bir tuvalde
vuslat yeşili
hafif meşrep
tanrı bilir
daha kaç fırça darbesi
s ü r g ü n d ü m
dikiz aynama
kesik kesik
uğrayan saçlarından
iki gözü iki çeşme
sen ağlayan bulutlara
dalgaları sırtlayıp
dağlara iltica etmeseydim
deniz seviyesinden
işitilebilirdi hüznüm
s ü r g ü n d ü m
İSTİSNA (8 Haziran 2008, Polatlı)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “bakır cezve”)
5.0
100% (1)