11
Yorum
4
Beğeni
4,7
Puan
1846
Okunma

çarklara emanet dönerken zihnim
çığlıkları giderek cılızlaştı tüm sözcüklerin
bedenimden akıp gitti
sabırla büyüttüğüm dertlerim
onlar yoksa
ben sen miyim
geçmişe sünger çektikçe gök/yüzü kuruyan
hangi otobüsü beklediğini unutan
her ümide katık bir hataya
s a p l a n ı p
kovamda sönmeye yüzer
her tan yeri oltama takılan
sahipsiz güneşlerim
yağmurlara emanet sönerken zihnim
renkleri griye özendi tüm sözcüklerin
yer çekimine yenik düşen
her gün sonunda eksilen
ben sen miyim
İSTİSNA (1 Temmuz 2011, Atakent)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “elzem”)
t ü m o k u r l a r a t e ş e k k ü r l e r i m l e
5.0
85% (17)
4.0
5% (1)
3.0
5% (1)
2.0
5% (1)