ayla güneşin
nöbet değişimi vakitleri
bozarım tüm akitleri

sıla mavisi
kanatsız bir kuş
ipini koparır zihnimin

ödünç bir aşk ezgisine
güfte olmak için
bin kere değişir yüzüm

az pişmiş hayallerden
ekmek arası yapanların
boğazına dizilir yedikleri
ayla güneşin
nöbet değişimi vakitleri


uyutmuyor şizofreni

g i r i ş
sekizlik bir notanın porteye
emaneten tutunuşu

g e l i ş m e
su altında var güçle
nefes alma çabası

s o n u ç
rüya denen dev aynasında
kendini mışıl mışıl uyuyor görmek

tutmuyor şizo/freni


v a k i t
ayla güneşin
nöbet değişimi
iyice açarım
cırcır böceklerinin sesini

ağır çekim dans eder
suretinde yağmur
beni benden
bir ben savunurum

istanbulun fethinden beri
hangi gece güneşi özlesem
yakamozla avunurum



İSTİSNA (18 Haziran 2008, Polatlı)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “sürgündüm”)