Senin şaiirin olamamak ne büyük acı
Seni resmedememek
Bir kadın potresi cizip
Onu monalisa sana ressam olmuş gibiyim
Şiirler yazıyorum
Belli belirsiz mısralar imgeler kafiyeler
Ama sen ey koca şehir
Mısra dizemiyorum sana
Kafiye bulamadım adına
İmgemi var senden başka
Konstantin biliyormuş dünyanın kalbini
Boğaza kurdurmuş kalbini
Fatih anlamış güzelliğini
Göstermiş sana Türkün kudretini
Ama ey koca şehir
Hem Fatih hem Konstantin şimdi toprak
Sen hala ayakta
Sonun varmı acaba
Kıyamet sanada kopacakmı
Eğer bir haber alırsan
Banada söyle
Son kez piererlotti yokuşunda terliyeyim
İnce belli bardaktan son çayımı yudumlayayım
Marmaraya son kez aşık olayım
Yol üzerinde boğaza el sallayayım
Ve bir daha sana dönmemek üzere cekip gideyim
Akşam üstü giderim merak etme
Üsküdardan güneşin batışına so kez bakayım
Ama sabahlar
Martıların çığlıkları
Vapur düdükleri
Neyse onları yüreğimi gömerim
Ve giderim buralardan
Bİr akşam üstü..................