gözlerimi saklıyordum
her gün biraz biraz biraz
fazla fazla kaçıyordum

azcık azcık tok sızılar la
elim ve yüreğim vicdanı mı kırıyordu
bu utanç bana yetiyordu



dev korkularının gölgelerinde
siyah geceyi parçaladım
asıl titreyen ruhumu arıyordum


durup durup durup
gözyaşlarıma bakıyordum
dönüp dönüp dönüp





mutlu olduğun anlardaki
gök kuşağına bakıyordum
içimden ağır ağır ağır düşler dökülür iken



kendime kendime kendime
kızıp kızıp kızıp
azcık sevilmek istiyordum


azcık
bana yeterdi
güle bilirdim


mutlu olabilirdim
ve hep öğle
sanmıştım


bitmez idi
içinden bana yansıyan
ruhunun binlerce kilometre taşından



o soğuk ve küçük
sevgi beni yıllarca büyüte bilirdi
dışım yaşlı bir adam içim ise çocuktu


seni her sevdiğim gün
ılık ılık zamanlarda seni biriktirdim
uçup uçup sanki bana geliyordun


güzel bir dünya idin
rengi sadece bende kalan
ve sadece senle yaşlanan


o gün
ölümlü kaldım
yaşayan umutlar la



bel ki iyileşemem
berki zorlaya bilirim
imkansızlığı


ama eminim
tek tek senleri temizlediğim gün
ruhum ve kalp bütünlüğüm


kendime kızmaktan
kendimi küçük görmekten
ve ağlamak yerine aldatılmanın hislerini silecek



eski beni gömdüm ben
yeni ben daha iyi ve temiz
değişimde değişirmiş


gerçeği gördüm ben
yazık yazık oldu
yıllara..