0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
807
Okunma
Yusuf’un kuyusuna düştüm anne,
Adım Yusuf değil ;ama düştüğü gibi düştüm,
Mısır’a hiç gitmedim, çölü karıncalardan bilirim,
Ama kuyusuna düştüm en çok kendimin.
Bileyledim acımın ucunu anne,
Beni kuyuya atanı alnından öpüp;
Beni kuyudan çıkaranı bıçakladım,
Gözlerim yine açılmadı Züleyha gibi.
Yetişemedim içimdeki hicrete,
Katıldığım cenazeler kadar bilirim ölümü,
Ve düştüğüm dizlerimden bilirim toprağı,
Yaşam ki damarımda kan, kanadı kanayacak.
5.0
100% (7)
