Koşturaca geçiyorken zamandan,
Selamsız sabahsız çıkıyorsan kapıdan,
Yatıştırmıyorsa telaşını yağmur,
Değmiyorsa kar tanesi tenine,
Şafak sökerken uyanmıyor,
Güneşi doldurmuyorsan gözlerine,
Sen kalbinin dışındasın KARDEŞİM!


Tüketmeye doymuyorsa nefsin,
Midene odaklıysa beynin,
İsrafa doymuşsa çöp,
Ve açlıktan ölüyorsa insan,
Titretmiyorsa kalbinin merhamet teli,
İşitmiyorsa kulağın Tanrı’nın sesini,
Sen gerçeğin dışındasın KARDEŞİM!


Bütün ağırlığına rağmen hayatın,
İnsanlara sevgiyle bakmıyorsan,
Kardeşlik türküsü söylemiyorsa dilin,
Yediğine şükretmiyor, paylaşmayı bilmiyorsan,
Kilitliyse kapın, açılmıyorsa elin,
Sen çemberin dışındasın KARDEŞİM!




SİTEMİZDE 100. ŞİİRİ PAYLAŞMANIN GURURUNU YAŞIYORUM .
DOSTLAR SAYGILARIMLA....