alacakaranlık bir sisin içinden geçiyorum
nefesime musallat
katran ve kurum


griye çalan şehir sokakları,
uzun bir süre boyunca ince bir karın altında
göğü kaplayan duman izin verdiği müddetçe
köklü bir değişim geçiriyorum


havaya yayılıyor kömür kokusu
kurum ve katran soluyor gök





içeri sızıyor birkaç rüzgar kaçkını
ruhun uçsuz bucaksız sıkıntılarında
eski bir aşkın hayaleti salınıyor
perdenin çehresine yansıyor zamanlı zamansız



zihnime yerleşen problemler silsilesi
kah ordan kah burdan
atmosfer kül renginde
puslu bir sis yumağının arasında ilerliyorum
gecenin karanlık güçleri sokaklarda başıboş,
zangır zangır titreyerek dolanıyor





bir boğuk ses ağlar gibi ta uzaklarda yalnız
kısık bir ses gözyaşsız, çığlıksız
zemheride gri duman gibi cansız
gökyüzü buzlu cam gibi renksiz
can çekişiyor duygularım sokak sokak



hırıltısını duyar gibiyim karşı tepelerden
havada taze kar kokusu var
sadra serpiliyor onca saat, onca zaman



tesadüfen dizlerim tir tir,
alnımda boncuk boncuk soğuk ter,
dünyanın en tuhaf zamanı bu vakitler
nereden baksan saçma
tüfeğin saçması gibi dağılmışım ortalığa




anlaşılan bu kış çok şiddetli geçecek
adımımı attığım her yere soğuk taşıyor rüzgar
bahçedeki ağaçların kahverengi yapraklarını hırpalıyor
felaketin kollarına sürüklüyor her birini
hayatlarını zindana çeviriyor



gök içindekileri döktükçe fırtına şiddetleniyor
fırtına şiddetlendikçe kar yağıyor
kar, don, tipi
gökyüzü renginde üç karış buz
ağlayan çocuk sesleri
beynimde dörtnala koşuyor



kopup gelen birkaç korkunç uğultunun
imdat çığlıklarını duyuyorum
peşi sıra, ardı sıra
daha fazlası … daha da fazlası
öyle sersemler ki
dinecek gibi … susacak gibi değil





pencere aralıklarından,
kapı altlarından,
görünmez çatlaklardan rüzgar doluyor içime
camlar sallandıkça şıkır şıkır …


böğrümde büyükçe bir öksürük boğuluyorum
yanaklarım da bir sızı kırmızılığı
zor, çok zor ocak ayı
anlaşılan bu kış zorlu geçecek

hey kar alevi
hey rüzgarın hızı
hey vaat edilmiş soğuk
hey gökten inen sesler
topunuz gelin…bekliyorum



redfer