Fazla mübalağa etmişim seni gözümde,
Fazla söylemişim seni dilimde
Fazla harcamışım bir bozuk para gibi seni elimde
Karartmışım gözümü gözüne
Ve en acısı ve güzeliyle
"Sevmişim" seni..
Dar kaldırımların ağlayan köşelerinde
Hiç bir zaman ağlamayacağım diye söz vermiştim ben gözlerinin derininde

Karanlık ve aydınlık tezattır senin yüzünde
Ben hem karanlık oldum hem aydınlık çehrende
Ben hem acı hem güzeldim kalbinde
"Hiçbişey" olmakda varmış kaderde

Dilsiz,elsiz nefessiz yaşamak da varmış
Bu köhne kuytu ellerde..
Şimdisi ve sonrasını bilmemek ne kötü o ağlayan kaldırım köşelerinde
Okuyacak bir kitabım yok..
Aşık olacak bir yürekte
Üstün körü kustuğum bir kaldırım
Elini tuttuğum bir arkadaş var hanemde..
Ama sen yoksun şu fani illerde..
İstanbul gayrı ayırdı bizi

Nerdesin ey kömür gözlü sevdicek?
Kurban olduğum yollarında
Hiç mi acımadı canın?
Ama neymiş sırrı biliyor musun?
Ben bildim.
Bil bil.. derdin hep
Kal derdin hep aynı yerde ama kalamadım affet ...
Bu yollarda kalamadım
Bilemedim
Şimdi o sır ..
Sevdanmış gülüm..
Ben senin sevdana yara
Ama sen bana acı oldun ey güzel..
Sen bana acı oldun