Ağır kahroluşa ramak..
Yol uzun hayata bakıyorum…
Ekmek davasına özüm…
Giriyorum yüke ötelemeden…
Alnımdan süzülen ter tuzlu ve acı…
Tık tık damlayarak gömleğimi yaşartıyor…
Terden kalan yalnız pas kir izi…
Acıyla karışık iliğimi kemiriyor…
Acıdan lime lime olmuş yalnızlığım..
Diz de yırtık pantolon…
Belde deformasyon...
Kollar da acıtasyon…
Gözler görmüyor...
Retinasına akan tuzlu ter yakıyor…
Gözleri kaparken…
Tuzlu ter, tatlı gözyaşımı ekşitiyor...
Ağır yük damarı çatlatmış, kan beyne fışkırıyor
Akıyor gözlerim kan çanağı olmuş…
Helal ekmekle eve…
Hayalime set çekiyor…
Vicdansızlar!
Köstekli saatin dağılan saçılan parçaları…
Beyni zonklatıyor…
Sırtta bir ton yükle…
Yol yarılıyor…
Diz çöküyor…
Zemin ateş gibi etimi pişiriyor…
Kaldırın yükümü…
Asfalta dayalı alnım…
Ziftin kokusunu ciğerlerimde hissediyorum…
Kan akarken gırtlaktan…
Susuzluğuma nafile…
Kan, ter ve gözyaşı suluyor dudaklarımı…
Kırıklığına aldırmadığım Kemiklerden
Ses geliyor…
İman tahtasına yapışan nikotin…
Gırtlağımı sıkmış şehadeti istiyor…
Şahid ol Ya Rab…
Alın çukurunda iman birikiyor…
Şakak kemiği çöküyor…
Azrail Nerdesin!...
Can çekişen ruh…
Çıkmak istiyor…
Acı çektiren…
İç parçalayan ruhum…
Damlasın toprağa…
Yol alirken yavaş yavaş…
Ruhumu dinlemek istiyorum
Suyuna hasret mezarımın
Perdeli zemininde…

01.01.2019 Yusuf Mansız