Sönmez kalbimde hiçbir zaman aşk ateşi
Sen karanlıkta sol yanımın tek güneşi
Gönül bahçemde çocukluğumun tek neşesi
Dayanılmaz olur hasretin canı öldüresi



Sevdan aktı gönlüme lav gibi yanar
Gözlerim ağlayamaz yüreğim kanar
Yokluğunda hasretinden, can kan ağlar
Dönüşün ile dolsun gönlüme bahar



Aşkımıza ihanet eden sen günahkar
Affedersen beni olurum bahtiyar
Sevdamız uğruna olurum hizmetkar
Üzmem seni bundan sonra olurum tövbekar



Can bedene küstü söylemez tek hece
Yüreğim darağacında sensiz her gece
Hayatım oldu yokluğunda bilmece
Gel de sevdaya güneş doğsun böylece



Baharlar uğramaz oldu bana gidişinle
Yüreğim yangın yeri ne yapsam nafile
Ayrılığın acısıyla cennette de çekerim çile
Gözlerimden akar seller, vurur yanaklarıma sille



Bu hayat sen istemesen de sana mecbur
Gelirsen bu can sende hayat bulur
Resmini elime alınca içime dolar huzur
Özlem rüzgarları vurdukça vurur