1
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
1211
Okunma
Bu günlerde kalemim gidişine pervane
Yazmaktan tükendi senden arta kalanlarla
Seni sana yazmak icin yetmiyor bilesin
Kelimeler yetim ve sensiz kalıyor
Derin bilinmemezlikle savaşıyor yüreğim yokluğunda
Hep aynı soruyu soruyorum kendime
Kolaymıydı beni öldürmek diye
Bu yüreğimdeki kor alevi söndürmek
Şimdi...!
Yorgunum artık yokluğunda
Susuz kaldım gidinşinle
Seni seven papatya soldu sayende
Simdi seni yazmamaya
Tek neden ikimize dair yazılacak b’ir’iz bırakmayışın sevdiğim...
~Can Kenarım~
Cevap Yaz