f’ilmin sonuna geldiğimde
muzaffer bir kumanda edasıyla
değişiyorum kanalı


az evvel rüzgara kanatlık etmekten hüküm giyen kalbimi
gözlerindeki akvaryumda kulaç atmaya heveslenen kuş gibi görüp
genzine kaçan okyanus sebebiyle boğulmaktan
suni tenefüsle kurtardım


bütün bunlar hayatın araya aldığı reklam yüzünden
boş bulunan bir düşün, fragmanıydı sanırım


ta ki
pullarını namluya süren o balığın
yüzgeç yerine diktiği kanat altına
güzellik sıkana dek

sürdü,
sürüncemede kalmışlığım


filmi başa sarmakla
frekans ayarı arasında sıkışan çöp
çatanlık ediyor fikrime

ve aklıma bir türlü kumanda edemeyen ekranın
pillerine diş geçirmişken arzu

gagasından muhabbet damıtsın diye debelenen düşün
kuş ağzında düğümlenen ezberi
bozdu bozacakken büyü

ah işte,

tam demine gelince çay
közünde kahve
tavında demir
uykuda rüya
Rüveyda


Rüveyda kalk hadi kalk öğlen oldu
rüyanda balık mı gördün sen
ya da balığın rüyasında kuş muydun bilmem

de,

ne işim vardı uykunda
kirpiklerin adımı sayıklarken..