Yağmur yağıyor diyordu
Bereket kabul edin öğretmenim
Bulutlar yere iniyor, ağlıyor gökyüzü
Çocuklar namlunun ucunda ondan öğretmenim
Kesilirse kurşun sesleri, diner gözyaşları
Yeşerir gamzelerinde dünyalar...

Tutun ellerinden, giydirin onları
Irkına, diline, dinine, rengine bakmaksızın
Kucaklayın, sevin, okşayın, emzirin
Kurtarın zulümden, ölümden
Aynıdır hepsinin gözyaşı, kalp atışı
Isıtın kalplerini, dokunun tenlerine
Öksüz-yetim kalmasın adları
Siz iyi bilirsiniz coğrafyasını yüreklerin öğretmenim...

Atatürk’ün yazdığı tarih, çizdiği yolsunuz
Devrimlerini anlatan dilsiniz
Her şeyin en güzelini siz bilirsiniz
Enlemi, boylamı, geceyle gündüzün farkını
Neden uzayıp, kısaldığını günlerin
Neden ilkbaharda kiraz ağacının çiçeğe durduğunu
Neden kardelenlerin kışın üşümediğini
Ve neden toprağın tohuma küstüğünü
Siz iyi bilirsiniz öğretmenim
Aklın sığınağında neler yaşandığını...

Yağmur mu yağıyor,bereket kabul edin
Çocuklar mı ağlıyor, nedenine bakın
Kolları, kanatları olun öğretmenim
Dünyanın gökkuşağı, yörüngesi, rüzgarı, yağmuru onlar
Bu vatanın sahibi, bu bayrağın bekçisi, ayı, yıldızı
Batmayacak güneşi, sönmeyecek ateşi
Islanmasın pembe yanakları
Yıkılmasın dünyaları, barış konsun adları
Onlar bizim aydınlık yüzümüz, yarınlarımız
Ay çıplak, güneş soğuk, üşümesin kalpleri öğretmenim...

Rukiye Çelik
24 Aralık 2018/ANKARA