4
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
872
Okunma
Aralık 2017 de karaciğer kanserinin pençesine düşen (şair ozan ) abimi
bütün çabalara rağmen 5 aralık 2018 de 03.30 kaybettik malesef
Annem Babam çok erken terk-i diyar etti derken
Abim onlar kadar bile yaşamadı
Mekanın Cennet-i âlâ olsun canım abim. :((((
Ağlayı ağlayı düştüm yollara
Seni koyup geldim yaban ellere
Gözlerim dönerken nehir göllere
Yaşım göstermedim yaban ellere
Böyle miydi abim senle kavlimiz
Köşke dönecekti baba evimiz
Sensiz yaslı kaldı yetim elimiz
Savruldu hayalin hırçın yellere
Sesiz çığlıklarım merhem olmadı
Eridi yüreğim zerre kalmadı
Çok yalvardım Mevlam geri vermedi
Zamansız mihrican vurdu güllere
Yakarken sinemi gardaş acısı
Ömrü pes ettirdi derin sızısı
Büyümeden daha körpe kuzusu
Yanağı yol oldu coşkun sellere
Karalı kadere küser iken ben
Dermansız derdine of demedin sen
Binboğa dağını inletir iken
Ah sessiz sedasız düştü yollara
Baba ocağımı tüttürenimdin
Gönlümün nazını güttürenimdin
Hep kolum dalımı tutturanımdın
Lâl eyledi acın küstüm kullara
Geceler genzimi yakıyor abim
Gözden ırmak ırmak döküyor abim
Yokluğun boynumu büküyor abim
Bir ağıt dolandı yine dillere
*
Nafizemi gören sanıyor deli
Abisin kaybeden kalmaz ki veli
Kopup gider iken elimden eli
Oy deli divane vurdum çöllere
23 aralik 2018
04.57
Mekanın Cennet olsun canım abim