şansı, yaver olarak bahtına atayanlar dışında
tek rakamla kaçırdığı ikramiyenin kırdığı
o bitimsiz hayali
teskin edemez
hiçbir teselli


bir de amorticiler var
onlar daha mutlu..


hayat nasıl diye sorsa biri,
yaşayan bilir’ der
birinin ötekileştirdiği öteki teki


anlamak ile anlaşmak arasındaki fark
sevmek ile aşk arasında sıkışıp kalan ramak kadar tuhaf basamak


bazen tren hissedersin kendini


bazen de
ha işte..


kimi zaman ölümle dalga geçen bir intiharın kollarından tutarsın
yamacında kuru bir dal gibi
son anda takılan kurtuluş
ya da eyvah"
ki bazen şükre sebep değildir nefes almak
nefes ki
verdiğin kadardır ancak


kimi zaman da alçaktan atlayan yaradır yar
koca bir ömür
kan tutar


sen benim rüyamdın
rüyamda gördüğüm doksan dokuz altın


uyanınca pişman
uyusam tekrar, rüyandan mahrum kalan


şimdi işi şansa bırakmayan talihten kuş yapıyorum kalbime
göğsümün kafesinden uçup
gitmesin diye


ya gerçeğe

ya da rüyalar ülkesine..