İnsan hayat denen bu yolda
Bir yere doğar
Bir anneye
Bir babaya
Bir coğrafya’ya
İyi ya da kötü
O senin hakikatindir
Bunun dışında ne varsa değiştirebilsin
Sevdiğin şehirleri
Sevdiğin kızları
Aşındırdığın sokakları
Bir tek çocukluğunu değiştiremezsin
Nereye gitsen hep seninledir
Ayağın kaysa, sendelesen
O tutar elinden
İşte öyle bir anda karşılaştık
Çocukluğumla
Nereye dedi
Bilmiyorum dedim
Hadi dedi,nereye demeye kalmadan
Bir zaman tünelinden geçip
Koşturmaya başladık
Bizim yaylanın kırlarında
Bayırdan aşağıya seyirtiyoruz
Yoldan geçen arabalara bir elimizle el sallıyoruz
Diğer elimizde kavak çubuğu
Çamura saplıyoruz belki kök salar diye
Yağmur çiseliyor inceden
Topladığımız sülükleri yarıştırıyoruz
Teyzeler alıp cilt kremi sanıyor
Öğretmen tahtaya çağırıyor, Fransayı sormak için
Yabancısıyız diyemiyorum
Basıyor sıfırı
Hacı dedem yine asmış belimden tavana
Ben hâlâ gece kabağı sanıyorum
Babaannemin sarı feriğini
"Gözü kör olasıca çakal yine almış birini" diyor
Mistan yalamış bir serçeyi
Isıtıyorum iyice
Başlıyor illede vatanım demeye
Köpek boğmuş beyaz tavşanı anne
Bak ot yemiyor
Mezar eşiyoruz kara yemişin dibine
Ki !
Hala gidip dua ederiz ablamla
Unutmuşum yatırmayı lotoyu
Cezam ufalamak darı çuvalını
Bir sesle irkiliyorum
Koalisyon güçleri bombalıyor Irak’ı
Yoruldum diyorum bak çocuk
Yeter bu kadar kovalamaca
Oturup denizi izliyoruz bir bankta
Annem sesleniyor
Dalgalardan ses veriyorum
Sesine
Kalk geç kaldın
Ben sayıklıyorum o sıra
Bulut diyorum bak yağmur ağlıyor
Niye diye soruyor annem
Hiç diyorum kardeşi toprak ölmüş
Uyanıyorum baķıyorum
Çocukluğum yanı başımda
Hadi diyor git hayallerimizin peşi sıra...