1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
164
Okunma
"Büyük aşklar yolculuklarda başlar
Ve serüvenciler düşer yollara."
(Ahmet telli)
İstasyon görevlisi çalınca düdüğünü,
dönmeye başlıyor katarın tekeri.
Yükü ağırdır insan olanın,
nereye gitse gelir peşi sıra.
Yavaş yavaş geçerken,
evler ve suretler silikleşiyor.
Yol uzuyor, sessizlik büyüyor.
Sonra,
Geceyi aydınlatıyor bozkırlara doğru bir ses
(kim bilir, kimin sesi).
"Yolculuk," diyor,
"nerede başlar, nerede biter bilinmez.
Ama aradığın ne?"
Uzatınca sesin sahibi aynayı,
bir surete bürünüyor bakanın yüzü.
Aramak bulmaya mı tabidir,
yoksa insan kendini bulamaz mı yolculukla?
Kim bilir...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz