Damla damla hüzünler düşerken kirpiğimden
Güneşi gözlerimle yakıp süzemiyorum
Kanadı kırık kuşlar uçarken yüreğimden
Mutluluğun resmine bakıp çizemiyorum

Yitik hayallerimle gezdiğim yollarımdan
Bana dönemiyorum kaybolan yıllarımdan
Büyüttüğüm çiçekler kopunca dallarımdan
Umudu kollarıma takıp gezemiyorum

Ay ışıksız dolanır görünmüyor tek hâle
Ruhum bukalemun mu? Dönüyor halden hale
Öyle karışığım ki dolanmışım meçhule
Düğümlenen kalbimi çekip çözemiyorum

Gözü yaşlı sonbahar kime sormuş ağlıyor
Sazım türküleriyle tele vurmuş çağlıyor
Aleviyle yangınım kalbi sarmış dağlıyor
Canda canı kül edip yakıp ezemiyorum

İçtikçe dertlerimi gamla kederle yasla
Gel de şimdi beyazı siyahlarla kıyasla
Bir sarhoş olabilsem diyorum ama asla
Yudum yudum gönlüme akıp sızamıyorum...

Gülseren MORKAN