Bir sevdâ peşinde kaybettim yolu,
Güneş görünmüyor bu sefil yerde.
Her yanım ölümcül tuzaklar dolu,
Tanrım, bir ışık ver, çıkışım nerde?

Dört duvar, arası çıplak ve dümdüz,
Etrafta kudurmuş pis canavarlar,
Bir kâbustayım ben gece ve gündüz;
Çığlığımı duymaz sağır duvarlar

Acılar tenimde yaralar açmış
Damarlarımda saf zehir akıyor,
Beynime zehirli akrepler kaçmış
Kalbimde bir dişi yılan yatıyor

Günah bulutları getirmiş güzler;
Sağnak sağnak döker tüm günahları...
Yok günaydın diyen sevdiğim yüzler,
Özledim, özledim o sabahları...

Önümde cehennem; ateşten kafes,
Kader, bana ordan bir yer peyliyor,
Gidiyorum; sanki âşinâ bir ses,
Gaipten bana bir şarkı söylüyor...

Burası, yazgımın bilmem, neresi,
Tanıdığım yüzler, bir bir soluyor.
Zamanı söylesin hemen birisi,
Ecele söz verdim, vaktim doluyor...

Ünal Beşkese