YAR DESEM OLMAZ

Başım öne eğip önce düşündüm
Yoktu ki hiç hatam vur desem olmaz
Şu ömrümde gidip gelip eşindim
Maziye gönlümde dur desem olmaz

Hasretinden mecnun oldum süründüm
Dert sinemi deldi zâra büründüm
Fermanı yazardım değmez erindim
Leylam’dın arımdın yar desem olmaz

Cümle alem duydu çekip de gittin
Gurur onurumu beş para ettin
Benim nazarımda sen dünden bittin
Ettiğin gafları sır desem olmaz

Söyler misin neden bilinmez halin
Söylenip durursun susmaz mı dilin
Ben gibi bükülür senin de belin
Anlatıp öfkeni ser desem olmaz

Biçare ömrüm de beyhude yıllar
Hem ayırdı gurbet,hem yokuş yollar
Sarmaya doymadı efkârlı kollar
Devrilmez kaleydim sur desem olmaz

Yanan kor yüreğe kezzap döküldü
Çelik iken bilek birden büküldü
Hasret tohumları gönle ekildi
Ayrılık ölümden zor desem olmaz

Bir çırpıda yıktın gönül tahtımı
Meldem’im hak yerde koymaz ahtımı
Kader değişmeyip gülmez bahtımı
Sefanı yâd elde sür desem olmaz..

Meliha Demirtaş