Gözlerin..
Yüreğindeki sesin gözlerinde ki sesle birleşmesi!

Karanlıkta kalmış ıssız akşamlar ve
Omuzlarıma çiğ düşen gölgelerin arasında
Hayallerimden çıkardığım düşleri ayıklıyorken
Sebebini çok iyi bildiğim,
Sonunu da gözlerin ile düşlediğim bir kapı aralanıyor..
Gözlerin gözlerime her dokunduğunda
Ben adımlarını takip ediyorum
Parlayan bir ışık, güneş sıcaklığı doğuyor
Hakim oluyor eşsiz duygularıma...

Gözlerimde anlam taşıyan,
Tertemiz bakışlarımda kayboluşunu seyrettim.
Saatlerce ve tek bir nefes bile almadan...
Uykularımdan ne zaman uyansam,
Ağlamaklı bir halde olacağım çoğu zaman.
Yıllar! Bana sormadan nereye öyle_?
Nasıl çözülür yoksunluğun baş harfleri,
Düşlerden uzak paramparça bu şehirde.

Sakin geçecek sessiz bir sonbahar yaşayacaksam;
Yüklemsiz rüyalarımın karmaşıklarında.
Ve zaten, yüreğinde saklı değerlerin duruyorken
Aynada ki yansımanın karşısında.
Çıplak ayaklarımla ateşe yürürcesine sana koşacağım...
Şimdi ben, gözümden çok uzakta
Seni taşıyacağım umutlara..
Şimdi sen, sessiz çığlıklarıma en yakın!
Beni ömrün boyunca soldurma!
Çünkü ben soldurmayacağım asla!

Ben ne bir şair nede bir başkası
Gözlerde bir ses sözlerde nefessizim...

Birşairmungan
İzmir, 09.09.2008