Bir bakışı var hüzün endişesini andıran ve her bir bakışım da başka bir anlam düşündüren..

Kelimeler ve kullanılan cümleler en etkili oldukların da bile eksiktiler..

Yaşamımın bir niçini var, nasılına da tahammül gösterecek güce sahibim..
Yaşadıklarım beni güçlü yaptı belki de büyüdüm.. Peki ya yaşayamadıklarım..
Zihnimdeki o karanlık, gizemli tehlikeli alan, beni zayıf, basit ve alçaltıyor mu?

Beni yücelten duygu ve düşüncelerimden. Neden susuyorum? Niye susmalıyım?

Bakışların susturdu sana dair cümlelerimi..

Yönünü bulamayan bir yolcuyla eşlik ediyor olmalı şimdi adımlarım.. Meçhul neresi varsa o yöne doğru ilerliyoruz..
Bakışların, gözlerinin damlası dondurdu aslında kanımı.. Ellerim tutmuyor, yüreğine, en çokta sana uzanamıyor..
Şimdi yönünü bulamayan o yolcunun son esiriyim sanki.. Ellerim semada, bakışlarım o son bakışlarında..


26.01.2020
Birşairmungan