"Vaktidir şimdi hicran yarasını deşmenin
Neşter kanlı pansuman ne çare
Hayat dedikleri ne büyük katil
Bir kurtuluşun yok elinden
Acı cekmeden
Demiştimya acılar büyüttü beni
Eskidikçe derinleşen
Ruhuma biraz daha saplanan"

ayakta alkışlıyorum bu şiiri ve her satırına bir bir katılıyorum.insanın içinde biriken acılar olmasa bu güzel dizeler olur muydu hiç?acı olmadan hayat yaşanır mı?düşünsene hep mutlu olduğunu,hep mutlu yaşadığını...o zaman bi gayretin,bi çaban olmazdı.ben yaşadığım acılara hep tebessüm ettim.bazen ağladım inkar edemem ama hep şükrettim.çünkü ben bu acılarla olgunlaştım,bu acılarla piştim...ve acıyıda seviyorum.sende hep olumlu bakmayı dene acılara,yıkmasın hiçbirşey seni,hep gülümse...o zaman acılar acı çekecektir...kalemin daim olsun...
esenlikler...