1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1335
Okunma
Bir çocuk gördüm sokakta
Postalı yok ayağında
Damla damla yaşlar vardı
O gül tombul yanağında
Durdum seyreledim onu
Daha halen ağlıyordu
Bir şeyleri söyler gibi
Hep dudağı titriyordu
Kalktı birden yerinden
Gözünde yaş bana güldü
Sendeleyerek yürüdü
Koştu uzaklaştı benden
Bu çocuklar kimin kimin
Bu çocuklar bizim bizim
Bu çocuklar kimin kimin
Bu çocuklar hepimizin
Hiç ağlamasın çocuklar
Onlarındır tüm yarınlar
Üzülme çocuk
Üzülme çocuk sızlanma çocuk
Bir gün seninde çilen bitecek
Üzülme çocuk ağlama çocuk
Bir gün seninde yüzün gülecek
29.11.1977
Abdullah Arı
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz