hatıralara gömüldü
deli gönül
yine bu gece
çektim boylu boyunca
sen kokulu ipek yüzlü yorganı üstüme
savruldu sevda vurgunu yüreğim
daldım maziye

aradan uzun yıllar geçse de
sebepsiz ayrılığın üstünden
belli ki
atamamışım ter kokunu üzerimden

biliyorum kara kız
bu inadım benim kendime
öyle işlemiş ki
senin sevdan
benim benliğime
bihaber çekip gitsen de
vazgeçmedim
bir türlü
ne aşkından ne senden
ben yine de

yalnızlığım zifiri karanlık
ayazlı sensiz gecelerde
estikçe deli esiyor
hep senden yana
deli gönül
üstüne üslük
bir de
gecenin tam da orta yerinde
yetmez oldu artık kendine
kara kızın kara sevdası düşmüş özüne
sarmış yokluğu bu yaşlı bedeni
bir kere

unutma ki
ayrılık ateşini sen yaktın
terk edip giderken
sen koydun kendi ellerinle beni
alevlerin içine
bıraktın beni kedi kaderime
dönüp bakmadın
bakamadın yüzüme
meçhule yol alırken bile
sarsıldı bütün duyularım
tabi ki haliyle

sahipsiz sol yanım
şimdilerde
kolay kolay iflah olmaz
ne söylersen söyle
söz dinlemez
laftan almaz
çare bulmaz
sevda sürgünü
taşıyamaz bir kez daha
ayrılığın yükünü
çünkü
yaralı benim yüreğim
senden yana
ne yapsam da

amma velakin
itemedim bir kenara
aşamadım sensizliğimi
bir türlü
içe yaşarken özlemini
bitmeyen hasretini
andıkça dile hoş gelen ismini
aşkın hüznü düşüyor
yaralı yüreğime
işte bunun için
hiç sevmiyorum
sensiz geceleri

ah be kara kız
mutlu yaşarken
o bizli gizli güzel günleri
sahi
neydi sebep
neden ayrıldık biz
bilmem ki neden
07.02.2021
abdullah arı