Garipsenen düşlerin ihaneti her yeni gün;
Kayan zeminde lanet bürünmüş yolunu kaybetmiş
Soluk ikramı yüreğin
Karartı adeta
Her haşmetli acı;
Kıblesinde yangın mağduru her vazgeçiş
Her döngüde saklı olsa da ihanet
Kurak tüm heceler
Örtülü yüzlerinde ölü imlerin
Ben ki mağdurluğun kayıtsızlığında
Kayıt altına aldığım her günü
Bir şifre babında
Kenetli olduğum döngünün
Vurucu gücünde
Israrlı bir var oluş şarkısı
Manivelası hayat törpüsü
Asaletin dahi yanına yaklaşılmaz,
Dediğine de bakmasın hiçbir yalan.

Yana yakıla yaşamıyorum artık, azizim;
Ne göğün kanatlarına düşkün özüm
Ne de örmediğim şiirlerde
Ölgün yüzüme ihanet eden
Bir rahmet olamaz asla;
Olamam da yalancı bir şifa
İçimdeki küflenmiş sızıya.

Kayıp,
Olsam olsam;
Ayıp derken ah, bir de dediklerini duysam.
Öksüz ve yetim hecelerim;
Kayan kalemin rahmetine odaklandığım
Ve Rabbimin sunumu her yeni şiir
Aslında körelen içimdeki izbelerde
Can çekişen onca yetim;
Onca cürüm,
Katıksız yanıldığım
Kimine göre yalıtıldığım
Ne mahşerin örgüsü;
Ne ömrün döngüsü
Ne de biteviye körüklenen hüzün
Oysaki yeni doğmuştum.

Şimdi mimlenen gölgemi de koyun sofraya:
Ne öldüm ne güldüm madem
Elbet fıtratıma eşlik edecek
Acılarımı delik deşik eden zulüm.

Ne kaytardığım
Ne de kotardığım…
Ne yankı bulan
Ne delik ceplerimden arkama serptiğim
Ölgün yüzlerin yüzü suyu hürmetine
Bir içimlik olsa bile
İçimden geçen hece hece.
Hele ki tıknefes bir serzenişi görmezden gelip
Elimden gelen de hepi topu bu iken
Şimdi şahit tutun kerameti
Ya da yan yatırın
Ölçün, biçin içimdeki kehaneti.

Koyu, çok koyu akan kanı gecenin
Beyhude nasıl da içimde aksayan teranenin
Aşkın gücüne yenik düşmedim henüz
Dirilen hücrelerime isterseniz biçin kefeni:
Şimdimle mağlubum…
Varsın yangın olayım
Ömrün de tozu dumanı.
Hangi ağıt eşlik eder ki
Vurucu gücünde bunca ihanetin?

Oysaki asılı kaldığım mavinin
Rehaveti ile kaçıncı doğuşumun müjdecisi:
Her arya;
Her angarya;
Her safsata içlenen evrende
Ben sadece kuru bir hece
Gülmekle ölmek arasında.