Yüreğimin tabanlarındaki nasırları kazıyor yollar, ömrümün kaldırımlarında dikenli teller !
Zamanın celladı siyahını beyaza boyuyor her telini sacımın ..
Neminde boğulduğunu yokluğun yağmurları gözlerimin perdesi olmuş, örtüyor göz bebeklerimin üşüyen terini !
Güftesini yazıyor yürek kalemin..
Sensizliğin kim bilir kaçıncı ayazı vururken gönül kıyılarıma !
İsyanı hayata, kadere değil !
Dertleri; küp, küp ...sırt sırta verip kadehlere hapseden zalim dünyaya,
Bitirim bir nara atıp, çınlatıyoruz sağır kulaklarını fezanın !
Sanki umurundaymış gibi !
Yine bildiğine okuyor hayat !
Yüreğimi bayatlamış ekmek gibi lime lime savuruyor rüzgarın hırcın kollarında !
Hınzır bir cevap verip olanlara, topluyorum kırıntı saatlerini ömrümün !
Nimet misali öpüp basıma koyuyorum umudumu...
Ayaklar altında kalmış gururumun mahkeme koridorlarındaki mübaşiri !
Celsesi başlıyor sanık koltuğunda hayallerim !
Hakimi olamadığım yaşamın , hükmü verilirken çaresizce boyun büküyor ruhum verilen karara...
Karar: özümün idamı sehpası kurulmuş , ipi çekilmiş bir bomba gibi düşerken özlemimin elleri kolları bağlı !
Usulca çekip gidiyorum kendimden ...
İnfazı özümün kararı düşünülmüş düşlerden düşüşlerimde fırtınalarla örülü kemiklerimin sızısı...
Fermanı yazılan yazgıya boyun eğip !
Sadece yazıyor yürek kalemim, yazdıkça bitmiyor ömür !
Bitene kadar nefes !
Yaz be yüreğim yaz !
Belki değişir kader denen de
Seninde yüreğin güler...DDD
Derya Dender
6/12/2018....09:21