Bir çayıra örklemişsin kendini,
Öz canını yaya yaya yaşarsın,
Yitirmişsin düşünceni, fendini,
Her gün diken yiye yiye yaşarsın.

Şehvetle öpülen yanak gibisin,
Her pisliğe konan sinek gibisin,
Dört ayağı mamur binek gibisin,
Deh deh sözü duya duya yaşarsın.

Tozpembe dünya var gördüğün fonda,
Tozu arkalarda pembesi önde,
İneğin kasaba aşkı var sende,
Her bir emre uya uya yaşarsın.

Aklın hep midende, başında değil,
İmanında orada, döşünde değil,
Vicdanın doğrunun peşinde değil,
Yalanlarla doya doya yaşarsın.

Uyar mı? İlmi bir vaziyet sana,
Okumak işkence, eziyet sana,
Kemirmek en üstün meziyet sana,
Fare gibi soya soya yaşarsın.

Metince diyeni düşman bilmişsin,
Biat edip yalanlarla dolmuşsun,
Hak’ka değil bir kula kul olmuşsun,
Şah çok yaşa! Diye diye yaşarsın.

05.12.2018
Metin AYDOĞDU