Sevdim seni sana sormadan.
Hiç düşünmedim.
Sen de beni severmisin diye.
Çıkmıyordun aklım da.
Artık gecem de gündüzüm de.
Sen vardın .

Sensiz halim bir denizin.
Hırçın dalgası gibiydi.
Yada depremleri durmayan.
Bir yer kuresi misaliydi.
Kaçık olurdu tadım.
Sen karanlık ruhumun.
Güneşi olmuştun.
Her mevsim sahilimin.
Denizine düşen yakamoz.

Boşa geçmiş sayardım.
Sensiz geçirdiğim günü.
Adının bir anlamı vardı ben.
Şu gönül tahtında.
Oda yeniden doğmaktı.
Kirpiklerin en parlak yıldız.
Gözlerin üşüyen benliğime güneş.

Kavuşmamız oluyordu.
Gündüzün gelişi.
Akşamın çöken karanlığı ise ayrılığımız.
İşte o zaman başlıyordu.
İçim de bir sızı.
Dinmiyordu ta öteki.
Gün doğumuna kadar.

Bugün yine bir gece yarısıydı.
Birden düşü verdin aklıma.
Bilirim artık uykum gelmezdi.
Düşündüğüm sen olanca.
Bu şiirle sana olan.
Özlemimi dindirmeye çalıştım.
Keşke beni duya bilseydin.
Yada sana yazdığım mısralarımı.
Yazarken sensiz tatsız halimi.
Göre bilseydin.