Kaybedecek çok şeyim olur…
Bitme!

……

Gülüşün kaç şehir,
Kaç çocuk sesi dolu, çiçek kokulu sokak…
Kaç iklim…?

Aras’ın gözlerinden geçtiğini,
Dağlarla, ovalarla kucaklaşarak, kıskandırıp bütün akarsuları…
Ve Ararat’ın asi heybetini duruşundan ç/aldığını
Biliyor musun?

Günde, kaç uçak havalanır kaşlarından?
Kaç gemi barınır kirpiklerinde?
Kaç tren geçer dilinin ucundan?
Kaç ayrılık,
Kaç kavuşma yaşanır dudaklarında?
Kaç ay batar bakışlarında?
Kaç güneş doğar…?

Bir susun, kaç deprem sonrası enkaz?
Kaç taşkın sel?
Kaç büyük heyelan?
Kaç yaralı şiir?
Kaç yarım öykü?
Kaç matem!...

Senin sesinde sarılır bir anne çocuğuna
Bir mahkûm, sevdiğine koşar yalın ayak izinde
Bir hasta, sancılarını uyutur dizinde…

Ve yokluğunda;
Bir kuş göğüne küser
Bir balık denizine
Bir çiçek toprağına…

Serin bir hasret ekilir içime
Öyle bir üşür ki içim
Zindan üşümez o kadar...
Bir fırtınanın ayakucuna kıvrılır,
Gider bir uçurtmanın göğsünde uyurum
Buz tutar çığlığım
Bir uçurum ağzımda yara olur!

Kırlangıçlar sürgüne umut taşır
Hüznüm hüznümle, dört mevsim karşılaşır
Havale geçirir ruhum
Bir ejderhanın ağzında fenalaşır…

Kaybedecek çok şeyim olur
Yitme!...

04.12.2018

S.U.

Serkan Uçar