BİR MUCİZE OLSA


En azından;
Karşı bina’da,
Veya, ne bileyim,
Arka sokakta.

Komşum olsan..!

Her gördüğüm’de;
Gamzelerini,
Gözlerimle öpsem.

Sokakta;
Buluştuğumuz’da,
Avuç, avuç’a,
Sıkı, sıkı’ya sarılsak,
Olmaz mı ?

Nasıl desem ki..?
Kalbim çarpıyor. ..!

Hiç gitmesen;
Buralar’da,
Bir yerler"de kalsan..

Bu şehir;
İkimize’de yeter,
Gece senin,
Gündüz, benim olsun.

Sen; yeteri’ki iste,
Diye bilsem.

Kahvaltıya;
Yanlız, otursam’da,
Bir yanım aç,
Sensiz tokum.

Hiss; ede, bilsen. .!

Bir yer’den; El sallasan,
Merhaba komşum desen,
Sesini duysam,
Yeter bana..

Bileyim ki;
Buradasın, yakınımdasın,
Uzakların, en yakınındasın.

Ah canım;
Nerden bileceksin ki ?
Kalplerin, kalbindesin..!

Hade; Düşünme,
Tamam de, bee..!.

Tamam,
Kalıyorum de..!

Artık;
Komşuyuz, de.
De’ de ...!

Bir kez daha;
Sarmaş dolaş,
Gülüşelim ..

Sırlarımızı anlatalım;
Sırdaş, olalım. .

Yemeden;
İçmeden, kesilircesine,
Saatlerce konuşalım. .

Komşum;
Birlikte, sinemaya gidelim,
Lunaparka gidelim..

Çocukça eğlenelim. .!

Arada bir;
Kaçamak yapalım. .

Damağımızda’ki;
Aşk tadına,
Sürtük dilimizle.

Kaçamaktan;
Seni seviyorum,
Diyelim...!!

Ayık’ken’de diyelim,
Sarhoş’ken’de, diyelim..

Gözlerimize gülen,
Gamzelerimizle.

Seni seviyorum;
Komşum, diyelim.

Utanmadan; çekinmeden, Korkmadan diyebilsek...!

Nerde;
Bizde o, yürek.

O’ ýüreklerden;
Bir mucize, kopsa..!

Yanımda kalsan,
Yani başımda, uyansan.

Sebeplerimin;
Umutlarımın, gururumun,
Komşusu olsan.

Kelebeklerimizin rengi;
Güllerimizin kokusu,
Mutluluğumuzun,
Mutlusu olsan..

Demem o’ ki..!

Komşuluk;
Seninle, aynı tas’ta,
Bam başka, tat’tı.

Tadınla;
Beklemeyi öğrettin,
Özlem’e, aşık etin beni.

Komşum olman;
Hayalim olsa’da.

Falda’ki gibi;
Sen, yine’de mutlu ol..



Bilent ATALAY
20/04/ 2016
İstanbul














.