Yüreğime ektiğim kayısı ağacı çiçek dökmedi
Yalancı baharlara gülmedi bu defa
Toprağın yağmura yaktığı hasret türkülerini derdim
Sarı başak tane tane sen avuçlarımda


__Nadasa bıraktı yürek kendini__


Seninle başladığımız kitap gibi yarım sol yanım
Gölgen sıyrıldığı vakit gölgemden
Ellerim yeniden dokunur seni sakladığım sayfalara
Ve ben yine seni yazarım düşük cümlelerin başına



Yalan dediğin aşkın hangi satırında gerçeğe döndün
İçimde yaktığın ateşin çırasını hangi ormandan çaldın
Soramadan daha
Hangi rüzgâra astın vuslatı



Akrep lal /yelkovan firar etmiş geçtiğin tüm zamanlardan
Adın yok hiçbir kayıta



__Girdiğim kara kuyuda__


Sensizliği çizerken taşlara/bensizliği yargılıyorum
Sus diyorum geçmişe sus
Sonbahara düşüyorum
Ölümün sen haline donanıp susuyorum



Dolunayı izle bu gece güneşe küs yüzünden hasret türküleri yağacak senin şehrine



ŞEV