ANADOLU’DAN
İNSAN
MANZARALARI

Yaşarlardı Anadolu’nun
Kıraç bir köyünde
Kalmışlardı yapayalnız
Köroğlu Ayvaz misali
Çocukları gurbete gidince...

Ne yapsınlar?
İlerlese de yaşları
Yıllarca çalışmak,
Çok çalışmak gibi
Bir alışkanlıkları...

Sabahtan erken kalkardı
Evin kadını
Belki de öyle görmüştü
Baba ocağında anasını...

Yaşı ilerleyince, kalmasa da
Dizlerinde dermanı
İyi saymazlardı Anadolu’da
Erkeğinden sonra kalkan kadını...

Ocağa yakınca ateşi
Soluğu ahırda alırdı
Sağardı davarını ineğini
Sütü kaymağı hazır ederdi...

Otururlardı sofraya
Allah ne verdiyse
Hiç şikâyetleri olmazdı
Kader der şükür ederlerdi...

Şimdiki gibi yoktu akıllı telefonları
Arar bulurlardı kasabada postacıları
Mektup gelmişse çoluk çocuktan
Bir kat daha artardı mutlulukları...

Belki de birçoğu
Kurgu zanneder bunları
Hep birbirine benzer
Anadolu’da insan manzaraları...

Salih KOÇ
18 Kasım 2017 / İstanbul