2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2101
Okunma
Işıktım hapsoldum ten kafesime sustum
Görmekti dileğim kendimi, kendimden oldum
Savruldu zerrelerim alem de sırrımla ifşa olurken;
Söz oldum- ses oldum, dağ-taş, ırmaktı artık Yurdu’m.
Şimdi an zamanıma tutunur düşer tuzaklarıma insan
Özüne özenir bilmez hadsiz, aleme kral, padişah olur
Arzudur acıtan benliğini varlığımda soluklanır duymaz,
Yaşamın zorlu faili benim, benden ötesi olmaz.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz