Hüzünlü bulutlardan yağmurlar yağıyordu,
Damlalar kor ateşti biran kendimden geçtim.
Yüreğim gökyüzünden yıldızlar sağıyordu,
Kan dolu kadehlerden nice sancılar içtim.

Sıyırarak gecenin simsiyah örtüsünü,
Secdelerde ağladım bozmadan ütüsünü,
Okuyarak irkildim sabrın âmentüsünü,
Gördüm de kurtuluşu Hakk’ın yolunu seçtim.

Hakikat yollarında bir dirilip bin öldüm,
Bir gariban yolcuydum hem ağladım hem güldüm,
Yağan yağmuru, karı yeniden doğuş bildim,
Kaldım nefes nefese, gördüm evrende hiçtim.

Kelimeler yetersiz, sözlerimse kördüğüm,
Bir ömür boşa geçmiş ilmek ilmek ördüğüm,
Şahadet şerbetinden doldurup da bir güğüm,
Kan çanağı gözlerden geceler boyu içtim.

Bir nefes daha biter, damarda sızlar Eylül,
Teslimdir ömür kışa, Hakk’a eder tevekkül,
Bir tek kıvılcım ile karışır toprağa kül,
Hazırım sanıyorken neden hep böyle kaçtım!
Yazan ; Selma Çanakçıoğlu 1 Kasım 2018