11
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1334
Okunma

Bu gün Nisan yağmurları ıslatırken yüzümü ;
Semalara uzun uzun bakarken gözlerim,
Neden yaratıldığımı sormak geldi birisine ...
Güzelken dünya bu kadar ,
Yaşamak ; her şeye rağmen güzelken ...
Ya, yarattığın mevsimlerin ?
Her biri , bir başka alem,cennet iken,
Baharın da yeşil cennetler var...bin bir türlü
Renklerin içinde coşar ırmaklar.
Engin denizlerin masmavi atlas ,
Mavi gök yüzünden nurlar yağar dünyana :
Gökte Kabe ,yerde Kabe,
Dönüyor durmadan; lebbeyk lebbeyk diyerek...
Bir melekler ordusu ...
İşte, her şey güzelken sormak geldi...
Sen , Rabbime ;
Günahlarla gelsem sana, affedermisin beni de :
Sen Rahman sın , biliyorum sen Tevvap sın affedersin.
Seversin hep kullarını ,
Sevdiğin Habibin için.
Çünkü senin sevgin şevkatin,bir anne şevkatinin üstünde.
Ey yaradan aşıkınım senin.
İşte her şey güzelken bu kadar ,
Sormak geldi sen yaradanıma :
Neden yaş gözlerimde,neden hep acılar ,
Hiç bitmiyor ,bırakmıyor yakamı ?
Bir sebep vardı yaratılmamızın ;
Eğer ki yaratmasaydın
Yüce peygamberi de,
Biz de olmazdık, biliyorum...
Sebep güzel...sen güzelsin
Sen aşk sın yaradan.
Dünyanın bin bir türlü mutluluğunda :
Unuturduk seni...sanıyorum ben !
Seni buldu Mecnun ; ayrılığın acısıyla,
Yanarken çöllerde...
Leyla aşk çöllerinde ararken Mecnunu
Seni buldu...gerçek aşkını Leyla !
Ey Allahım ; at beni de çöllere,
Yanayım aşkın ile ...
Acılarım ; kızgın çöllerinde
Belki yanar kül olur...
Ya da senin aşkın ile,yanan bu kul
Sana gelir , nur olur.
5.0
100% (10)