Kediler üşüyorsa
Sönsün şehrin sobaları
Aç uyumuşsa sokakta bir can
Kaynamasın kazan

Başını sokacak bir yuva
Karnını doyuracak bir kap yemek
Bir kaç yudum suya muhtaç kalmışsa
Mide sahibi her hangi bir canlı
Uyuyamasın komşusu açken yatanlar

Zehirlenen dövülüp tekmelenen
Tiksinerek baktığın uyuz köpekler
Senin eserindir e y y insan
İğren kendi kendinden

Olurda bir gün kapına gelirse
Dilenci değil o misâfir
Aç yüreğini al onu sevgine
Görme sair
Nasıl ki elini kolunu bacağını
Bırakamıyorsun sokakta
Vücut tümden bir
Inan sana yük değil
Asıl kambur yüz çevirmek
Hor görmek ötelemek
Davran var gücünle
Yükünü indir

Süs eşyası değil
Biblo çerçeve billur bir kâse
Kürk diye üzerine giydiğin
Canlı bir kurt yada ceylan
Merhametin zerresi külfet kibrine
Çürüyüp gideceksin işte
Sende girip kabrine

Yunus Beypınar