ağrılarım gittikçe ağırlaşıyor
bundan ki ruhum bedenimi silkeleyemiyor
ah bir silkelese diyorum, tozu bile kalmaz
yine de iflah olmaz bir inatla
etimi çimdikler, kemiğimi dişler, beynimi kemirir
madem öyle, sabır sopasıyla dövmek kaldı geriye
ey kardeşlerim
şair kısmı yazdığını yaşamaya çalışır
ben yaşadığımı yazıyorum
ipek sözler beklemeyin
pazen cümleler hiç
bazen herkese kızıyorum
insan dediğin halden anlar
celalden anlar
cemalden anlar
birimizin acısı hepimizin mülküdür
her şey bir tarafa, insan olmak ülküdür
dünya çağrılarıma gittikçe sağırlaşıyor
umudumuzun kalan saçları da kırlaşıyor
analar ve gelinler bağır dövüp bağırıp kahırlaşıyor
ne çok ölüm, ne çok zalım, direnmek zorlaşıyor
ey kardeşlerim
ağrım bir yana da "göğ ekinler" bir yana
sıkmaktan kırılacak dişlerim
bir bıraksam ağzımdan şerha şerha uçacaklar
kanadı sürmene, gagası kurşun küfür kuşları
insan buncasına nasıl dayana
birimizin derdi hepimizin mülküdür
yok öyle değil, devrim yapmak ülküdür
tiksindi şaşan beşerden doğa ana;
anlatamadı ki fıtratını insana;
su, toprak ve madenlerden yapılmış kovana
üflenmiş bir ruhtur, gelmiştir cana