Yüreğimin orta yerine koysam sizi
Filistinli Esma, Iraklı Halide, küçük kızı Şeyma
Suriyeli Cabbar Myanmarlı Zehra
el avuç açmayanlar
ve cephelerde
ölümde dahil hiç bir şeyden kaçmayanlar...

Yangın yeri
yüreğimin ortası
söndürmeye kimsenin gücü yetmez
Tanrı’dan başka
hem hüzün hem göz yaşı
kim ki çok görüyor
gariplere fakirlere bir lokma aşı
sileriz defterimizden...

Bir karış toprak için
can ile birlikte
her şeyden vazgeçenler
şehadet şerbetini
bir yudumda düşünmeden içenler...

Yüreğimin orta yerine koysam sizi
biliyorum ki
yine de dinmeyecek bu sızı
kimi bir işçinin oğlu
kimi yoksul bir köylünün kızı
okudular ve adam oldular
gittikleri yerlerde
mini mini bebelere kanattılar koldular...

Yüreğimin orta yeri
Afrikalı o bebenin geldi yerleşti
olsa da bir kemik bir deri

Hüzünler hiç eksik olmuyor
ne dünyadan ne de yürekten
şu sıralar her taraf yerle yeksan
ağlıyorum çoğu kere
hayat bir kere de bana ve gariplere baksan...


AHMET ZEYTİNCİ