Kuşlar gitmeyin buralardan
ne de güzel alışmıştık
kanatlarınızın rüzgar ile cengine
biliyorum
havalar soğudu buralar zor size
hüzünle bakarız arkanızdan
bu ayrılık ateşten kor bize...

Gözlerim nemli nemli
mendil sallarım belki elemli
mahzun bırakıp beni buralarda
iziniz bile kalmadı ne tellerde ne çatılarda...

Kuşlar gitmeyin
gitmeyin kuşlar az daha kalın
yüreğimi açayım sırlarımı
evimin penceresini bacasını
yollarınıza ekmek ıslatayım
kaplara su koyayım
kanat çırpın dövün rüzgarları
sevginizle doyayım...

Döndünüz mü
yine bekleriz evimizin çatısına
yurdumuzun ortasına batısına
o da olmadı
çatılarda yatısına
çoluk çocuk ailecek gelin hatta
müsait yerlerimiz en üst katta...

Kuşlar
iyi haberler ile gelin
çocuklar ölmesin karınları da doysun
çikolata yesinler oyun da oynasınlar
savaşlar bitsin mesela
bunun müjdesini verin
dağlar denizler aşarak
ve çok çalışarak
varmak için menzile
patron basmadan son zile
bekletmeyin coşkuyla gelin...


AHMET ZEYTİNCİ