Dudaklarımda mühürlenmiş iki kelime...
Harf harf, hece hece...
S-E-N-İ S-E-V-İ-Y-O-R-U-M
Hemde aklının alamayacağı kadar
çok seviyorum...
Seviyorum...
Korkuyorum ALLAH’ım...
Çok korkuyorum...
Gönül koymuş kalbim bir kere O YÂRE...
Şimdi söyleyin bana azizim söyleyin...
Bu kanayan yarama, var mıdır bir çare?
Var mıdır?

----

Bağlanmış bir kere yüreğim...
ALLAH’ım günahım neydi ki benim...
Düşürdün beni bu çaresiz derde...
Bu denli hasretlik çekerken,
sonu gelmemeliydi...
Belki hiç tanımasaydım seni...
Yüklemezdim omuzlarıma bu hasreti...
Yalnız geçirdiğim her geceye
senin ismini koymazdım...
Çaresizliğimi,
kendi yüzüme vurup durmazdım...
Zor geliyor şimdi sensizliği yaşamak...
Zor geliyor inan,
hemde çok zor...
Bu hayata tutunmak...

----

Ben elime ne zaman kalemimi alsam...
Seni anlatasım gelirdi,
bilirsin...
Ama bu defa başka KARAGÖZLÜM...
Bu defa başka...
Sana çaresizliğimi yazıyorum bu defa...
Çaresizliğimi...
Umutlarımın tükenişini yazıyorum...
Artık aynaya bakamıyorum biliyor musun?
Gözlerimden korkuyorum çünkü...
Seni delicesine,
delirircesine arayan,
bu kabus dolu gözlerime
bakmaktan korkuyorum...
Hayatında bir anlamı yok artık
benim için....
Sensiz bir hayatı yaşamakta,
istemiyorum çünkü...
İstemiyorum...
İstemiyorum.........

----

Bir türlü çıkamıyorum ki
bu durumun içinden...
Artık bütün ümidim de
kesildi kendimden...
Zaten anlamıyor ki kimse
bu halimden...
Sende anlamadın,
çaresizlik içindeki bu seveni...
Bir bilinmeze terk ettin severken,
hem de severken bu garibi...
Aslında yaşayan bir ölüye ben çevirdim,
Hem kendimi...
Hem Seni...
Çaresizce tükettik birbirimizi...
Özür dilerim...
Binlerce kez özür dilerim...
Hakkım varsa helaldir sana...
Helaldir...
AHİRLİK SEVDİĞİM...

Yazan : Recep Hamza