Yaratılıp sokağa atılan bir şehir
çağı yok
agızları kapatılmış güne şerh-
düşünmenin ve sevmenin kalbi yok




her şeyin hiçliğinde çoğalan imha
sesin göç ettiği bakır
demirden eritilen gülümsemeye
zaman yok




Korkusal bir bölünmeden eksilen
kendine uzak
diğerinin acısını bölüşen
vicdanın
uyruğu yok




Sus payı almaz hiç bir iyilik
işportya düşen gölgeler bizden değildir
en güzel şiir henüz yazılmasa da
Adı yok




Güne sunulan her nefesin
alacaklısı olsa da ağaç
asmak gibi bir şairi
ihtimali yok




Kuyu derin değildir su icmek için
ihtimal kısadır ip
bu yüzden
mısıra giden
Sultan yok




Bir şair en çok yalınızlığını sever
asla sadakatinden şüphe etmeden
gecesinin
şahidi yok




Varoluşların ortasında
duruşunda naif bir tebessüm
bir masaldan çalınmış
kurgusu yok



....

C_Ç