Dinleyin sözümü bir bakın canlar,
Sevginin direği kolu Mevlânâ.
Niyyeti hâlistir, arifler anlar
Hoşgörü kaynağı, dolu Mevlânâ.

İnsan kalbi kırmak en büyük suçtur.
Muhabbet bağında kanatlı kuştur,
Sohbeti, meclisi,ne güzel hoştur
Hakikât şehrinin,yolu Mevlânâ.

Daim Mevlâ’sına eğiktir başı,
Sems-i Tebrizidir onun yoldaşı.
Arifler gönlünde bir mezar taşı
Erenler yolunda,halı mevlânâ.

Hamdı, pişti,yandı,yaşam öyküsü
Şeb-i arus dediölüm uykusu.
Herkesi sevgiye davet duygusu,
Biçare canların,yârı mevlânâ.

Tasavvuf mektebi meclisi onun
Davete icabet, kurtuluş sonun.
Kin ve nefret boştur, sevgiye konun
Barış peteğinde,arı Mevlânâ.

Zalim nefsim beni kolayca salmaz
Eyvahlar demeden hak yolun bulmaz
Mesnevi dersini almadan olmaz
Tebliğ ateşinin,koru Mevlânâ.

Tevazuda toprak,öfkede ölü
Merhamette güneş,Habibin gülü
Nefsi nâra yaktı,savurdu külü
Cömertlik dağının, karı Mevlânâ.

Bu yol hak yoludur götürür aşka
Kurtuluş istersen yol yoktur başka
Sevgi ilahidir,garkolsam keşke
Muhammedî aşkın,zârı Mevlânâ.

Sevgi ve hoşgörü, lazım insana.
Kaynağı Konya’da varıp alsana
Zulmeti terkedip, nura dalsana
Karanlık dünyanın,farı Mevlânâ
*
USTAOĞLU saygı sevgi bulalım,
Huzurlu bir hayat, dünya kuralım
Şâhı ulemâya gidip soralım.
Beşer huzurunun,sırrı Mevlânâ.

ŞEHRİ KARAKAYA