Narin endamı var âsil soyu var.
Dünyaya nam salan yiğit boyu var.
Güller incitmeyen nâif huyu var.
Miski amber olur kokar Selvihan.

Zümrüdü eladan gözleri yeşil.
Ceylân kıskandırır endam ve âsil.
Bin kudrete kelâm ağzındaki dil.
Gamzeler ok olur yakar Selvihan.
 
Kara bir sevda bu kömür karası.
Hicran acı verir onmaz yarası.
Yürekleri yakar gönül çırası.
Verem, kanser eder yıkar Selvihan.

Söyle güzel söyle sevdalım yoktur.
Bir gülüşün cana dikendir oktur.
Sen gelmesen eğer gelecek doktor.
Yüreğimi söker alır Selvihan.
 
Garibi kandırır, yürek yandırır.
Yâr yanıma gelmez can usandırır.
Bu gidişle cenazemi kıldırır.
Ölmeden kâbire koyar Selvihan.

Unuttum adını divâne oldum.
Cana hazan vurdu sarardım soldum.
Yüksek bir kaleydim kökten yıkıldım.
Dadaşım’ı yorar, kırar Selvihan.
02.11.2018 Muammer KARS