Ey güzel ruh.!



yakan Güneş’ten vazgeçebilirmisin?
acıların var diye hayatı yok sayabilirmisin?


her doğuş
bir nefes
her sancı
bir doğum
değil mi?


rüzgarların sert estiği yerlerde
ağaçların kökleri derinde değil mi?


kolay nedir?
olay nedir?


şifası olmayan acı var mı?
sabrın sonu yalan mı?


düşün evreni ve akıp giden zamanı?
tutabilir misin anı?


Şu Dünya’nın olsan,
Sultan Süleyman’ı,
Yıkılmaz mı bir nefeste şahı,
Kim verdi sana bu ihtişamı,
Bir yıkar ki mazlumun ahı,
Tekmili şaşar, Bir daha göremezsin anı.


"hayatta en güzel pozu yalnızlar verir."


Düşün bir çöl desin hayalin serap,
Yakıyor Güneş’i, Leyla’sı meltem.
Gönlünde bir sevda, gecesi mehtap
Kıblem döner mi hiç, güzel muhterem.


"Nur doğarsa renk Güneş’tendir"


Acılar ilhamıdır her gün doğan Güneş’in,
Bu renklerle nurlanmış derin gönüllerde.
Bilen alır Güneş’ten gören alır ilhamın,
Sefası olur sürer bu güzel gönüllerde.


Hz. Mevlana der ki;


"insanı gördüklerinden ibaret sayma,
göremediklerinde ara...
içidir hakikatin resmi,
dışı sadece manzara..."


ey güzel ruh.!


bil ki sen güzelsin
güzellik içinde kalmasını
bilmelisin.!

01/10/2018 Hatay