Sağıma soluma bakıp dururken
Gönülden gönüle yol var dediler
Gonca güllerimiz birden kururken
Can da kurumayan gül var dediler

Aklıma sen geldin her gündüz gece
Saklandı sineme bir güzel ece
Anılar içinde sen dev, ben cüce
Anda kurumayan gül var dediler

Kirli olanlara asla değmeden
Zindan gönüllere bir gün sığmadan
Ne olursa olsun başın eğmeden
Sonda kurumayan gül var dediler

Hep onda çoğaldım, hep onda bittim
Dilimden düşmedi dualar ettim
Baktım ki çağırır koşarak gittim
Sende kurumayan gül var dediler

İçimde yıllardır bir büyük coşku
Nakşetti yüreğe bu güzel aşkı
Seni çok sevmişim yok zerre kuşku
Tende kurumayan gül var dediler

Hayat koşusunda olmuşsak sidar
Dosteli canana canını adar
Eğer severseniz mahşere kadar
Sinde kurumayan gül var dediler